Góry

Najwyższym szczytem Hiszpanii jest Pico del Teide (3718 m n.p.m.) na Teneryfie.

Niziny

Hiszpania jest krajem wyżynno-górzystym, gdzie tereny nizinne do wysokości 200 m n.p.m. stanowią jedynie 11% powierzchni kraju. Tereny leżące powyżej 600 m n.p.m. stanowią aż 58% powierzchni kraju. Tereny nizinne skupiają się głównie w strefie wybrzeża oraz w dolinach rzek. Największą niziną jest Nizina Andaluzyjska, leżąca w regionie rzeki Gwadalkiwir na południowym zachodzie kraju. Niziny nadmorskie Hiszpanii są nizinami napływowymi, narastającymi na skutek akumulacyjnej działalności rzek i morza. Największą taką niziną jest Nizina Walencka, leżąca jak sama nazwa wskazuje w rejonie miasta Walencja na wschodnim wybrzeżu Hiszpanii.

Meseta

Dominującą formację w Hiszpanii stanowią góry i towarzyszące im wyżyny, występujące najczęściej pod postacią kotlin. Główną jednostkę geograficzną kraju stanowi Meseta, będąca obszarem górzysto-wyżynnym o średniej wysokości 650 m n.p.m. Meseta Iberyjska zajmuje powierzchnię 210 tys. km² i znajduje się w centralnej części kraju. Jest to największa wyżyna Europy. Otaczają ją pasma górskie, jak np.: Góry Kantabryjskie, Góry Iberyjskie, oraz Sierra Morena.

Góry otaczające Mesetę

Góry Kantabryjskie leżą na północy kraju i ciągną się równolegle do wybrzeży Zatoki Biskajskiej. Długie na około 500 km góry i wysokie średnio na 2000 m n.p.m. stanowią wyraźna barierę klimatyczną. Najwyższym szczytem tych gór jest Torre de Cerredo mający 2648 m n.p.m. Góry Iberyjskie ograniczają Mesetę od północnego wschodu; ciągną się mniej więcej od wschodniej części Gór Kantabryjskich w kierunku Morza Śródziemnego na długości 400 km. Najwyższym szczytem tych gór jest Moncayo, wysoki na 2313 m n.p.m. Góry te obejmują następujące pasma: Montes de Oca, Demanda, Cebollera, Picos de Urbión i Moncayo, gdzie wznosi się najwyższy szczyt tychże gór. Sierra Morena to ostatni górotwór otaczający Mesetę. Sierra Morena leżące na południu kraju ciągną się z zachodu na wschód na długości 350 km. Najwyższym szczytem tych gór jest Sierra Madrona wysoki na 1323 m n.p.m. Zachodnim przedłużeniem tych gór jest Masyw Galicyjski, leżący w północno-zachodniej części kraju.

Góry Kastylijskie

Obszar Mesety przedzielają Góry Kastylijskie zwane Kordylierą Centralną. Góry te ciągną się przez środkową część kraju, od południowego zachodu, na północny wschód, na długości 550 km. Są największym górotworem dzielącym Mesetę i mają powierzchnię około 60 tys. km². Najwyższym szczytem jest Almanzor wysoki na 2592 m n.p.m. Góry te obejmują od wschodu w kierunku zachodnim następujące masywy: Sierra de Ayllón, Sierra de Somosierra, Sierra de Guadarrama, Sierra de Malagón, Sierra de la Paramera, La Serrota, Sierra de Villafranca, Sierra de Béjar, Sierra de Gredos, gdzie wznosi się najwyższy szczyty tychże gór, Sierra de Gata i Serra da Estrela. Góry te dzielą Mesetę na Starą Kastylię na północy i Nową Kastylię na południu i są drugim co do wielkości obszarem górskich Hiszpanii jak i całego Półwyspu Iberyjskiego.

Pireneje

Pireneje stanowią naturalną granicę Hiszpanii i Francji. Ciągną się od krawędzi Zatoki Biskajskiej do niemal wybrzeży Morza Śródziemnego na długości 440 km. Pireneje tworzą potężny, słabo dostępny mur górski o średniej wysokości szczytów dochodzącej do 3000 m n.p.m. i przełęczach nieobniżających się poniżej 1600 m n.p.m. Góry te są drugim co do wysokości górotworem w Hiszpanii. Na ich obszarze wznosi się szczyt Pico de Aneto o wysokości 3404 m n.p.m.

Góry Betyckie

Góry Betyckie są największym łańcuchem gór, leżącym w Hiszpanii, jak i na całym Półwyspie Iberyjskim. Góry te ciągną się równolegle do południowego i południowo-wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego na długości około 600 km. Najwyższym masywem jest Sierra Nevada, gdzie znajduje się najwyższy szczyt całego półwyspu – Mulhacén o wysokości 3478 m n.p.m. Góry te dzielą się na dwa główne łańcuchy: Kordylierę Penybetycką i Kordyliery Subbetyckie.

Kotliny

Największą wyżynną kotliną w Hiszpanii jest Kotlina Aragońska, leżąca między Pirenejami a Górami Iberyjskimi. Jej dno znajduje się średnio na wysokości 250 m n.p.m., zaś na obrzeżach wznosi się na 500–700 m n.p.m. Na południu leży Kotlina Teruel, która dzieli kordylierę na łańcuch zachodni: Sierra de Albarracín i Montañas de Cuenca.